iş arkadaşı

işini severek yapma ve işinden zevk alma gibi kilit noktalara direkt etkide bulunan, kişinin hayatına girişi tamamen şans odaklı önemli insan.

çok dikkat edilmesi gereken arkadaşlardır, çünkü iş arkadaşı demek rakip demektir. sizi ayakta uyutur, yüzünüze güler sonra da bir güzel satar, adına da şey der (bkz: profesyonellik) orospu çocukluğu yapmazsa profesyonel olamayacağını düşünen çok insan vardır. hep öyle olacak değil tabi mesela yakın arkadaşlarımdan 4 tanesi iş yerimden buna mukabil en büyük düşmanlarımdan bazıları da iş yerimden.

gereksiz samimiyete girmediğim kişilerdir. çünkü sonrasında enayi belleyip kullanabileceklerini düşünüyor çoğu kişi.

hepsi şerefsizlik, puştluk peşinde. hepsinin niyeti farklı. biri hariç hiç biriyle anlaşamıyorum onu da zaten ilkokuldan beri tanıyorum. mesai bitmiyor onlarla birlikteyken. tez zaman da gönlünün meyvasını yesin hepsi.

eğer aşırı gevezeyse hayat çekilmez oluyor garsonken bunu anladım

sevmediğiniz mesleği bile sevdirebilecek ya da sevdiğiniz meslekten sizi soğutabilecek kişilerdir. anlayışlı, iyi huylu, art niyeti olmayanlarla denk gelmek herkese nasip olmuyor malesef. i̇nşallah ileride çalışma arkadaşlarımdan yana şanslı olurum, amin amin çoook amiin.

Bu konu çok kez ağzı yanmış birisi olarak son olarak ciddi mesafeli olunması gerektiğini düşünüyorum. İşiniz konusunda çok yetenekli ve bilgili olsanız dahi temkinli şekilde salağa yatmanız yavaş yavaş anlamanız gereken bir ortam söz konusu. Hangi iş arkadaşlarımla yakınlık kurduysam menfaat şelaleleri üzerime çağladı. Bu sebeple kesinlikle duygusallığı iş yerinin dışında bırakınız. Züğürt edebiyatı yapan kişinin bile aynı anda birçok kişi yatırıp üzerinden geçtiğini gördüm. O sebeple hiç kimse sizden aşağıda yada yukarıda değerlendirmeden iş ilişkisi ötesine geçilmemeli. Özel konular paylaşılmamalı. Çok mesafeli durunca da sizi bir bok mu lan bu diye ortamlarda konuşsalar da bir tarafınızda olmasın. İşinizi kaybetme korkusuyla vereceğiniz tavizlerle kendi benliğini kaybetmeyin. Yeteneklerinizi gösterirken göreviniz olmayan işleri üstlendiğini anlamanız an meselesi olabilir. Kötü örnekler veriyorum diye hep öyle olacak anlamına gelmiyor ama benim yaşadığım iyi bir örnek olmadı. Eski iş arkadaşlarım dediğim görüştüğüm 2-3 insan var sadece.

Masaya oturduğumu gördükleri an kahve, soda, su, küllük dörtlüsünü önüme koyuyorlar. Canlarım benim ya, hepsini çok seviyorum.

geçen günlerde ufak bir iş kazası geçirdim. bıçak ile elimi kestim ve dedim ki 'ben revire gidiyorum'. ulan orda 3 kişiydiniz, bir sorun ne oldu diye, pü. alakalı video

kahramanımdır. dün akşam ikinci bir özgecan vakasının yaşanmasına engel olmuş kendisi. minibüsü boşaltan minibüs şoförüne kafa tutup, polisle tehdit edip arabayı durdurup evden kaçan ve kafası çok ayık olmayan 20 yaşlarındaki bir genç kızı ailesine teslim etmiş. "iyi cesaret senin ki" dedim, "kendime kadar, benim muhite girince geldi o cesaret" dedi. kız evin tek kızıymış, ailesiyle tartışmış, evden çıkmış amcasına gidiyormuş. telefonu almadan çıkmış evden ve karanlıkta yolu şaşırıp minibüsçüden yardım istemiş. minibüsçü de yardım edeceğini söylemiş ve minibüsü son durağa gelmeden boşaltmış ve sadece kızın söylediği güzergahı tutmuş araçta. en son bizim arkadaş inecekken de duruma ayıkıp müdahale etmiş. benim canım bu kız... kendisi de henüz 25 yaşında ama bu saatten sonra benim kahramanım...

Dünyanın en mesafeli kalmakta üstüne olmayan insanıydım. Hatta mesafeyi ciddiyeti önemserim ve özellikle korurum. Yani korurdum. İşin ilk ayı direndim ve başardım. Fakat.... Gün içinde o kadar uzun süre işteyim ki samimiyet kurmazsanız çıldırırsınız. 2 erkek iş arkadaşımla tanışana kadar katı biriydim. Hepimizin ciddi ilişkisi olduğu için birbirimize şeffafız. Ve aksi bir ilişki türü düşünülemez. Birbirimize "oooo jilet gibisin/kavun bu ne güzellik" diye iltifat ettiğimizde de "olm senin burnun mu yamuk ya" dediğimizde de samimiyiz. Bu da çok büyük etken. Biri alkolik biri iddia bağımlısı. Sjsnjznsshshs İkisinin kız arkadaşı da benimle yaşıt. Sürekli ilişkilerden, paradan, sosyal yaşantıdan ya da dinden sohbet ediyoruz. En büyük hayalimiz yasaklar olmadığı zaman işten çıkıp bira içmeye gitmek. Ve konu iş olmadıkça muhakkak çok gülüyoruz. Hemcinsim başka bir iş arkadaşım da var misal, fakat onunla frekans uymadığı gibi içten pazarlıklı olduğu için temel mesafeyi korumaya dikkat ediyorum. Ama bu iki arkadaşımla mesafeli kalamıyorum. Bir yerde boku çıkar diye de ilk günden beri çok korkuyorum. Onlarsız da olmazdı bildiğim budur. Meğer benim hiç erkek dostum olmamış, bunun tadını çıkarıyorum

patronun akrabası olan ve geldiğinden beri yüzüme gülüp ardından giydiğim eteğe kadar dedikodumu yapan iki kız (yazık çocuklara) annesi iş arkadaşım bir haftalık tatilimde ofiste yapacağı hemen her işi eline yüzüne bulaştırmış. içten içe çok sevindim yalan söyleyemeyeceğim. bir şey öğretmeye kalktığım zaman dır dır yapıyordu çünkü kadının öğrenmeye niyeti yok. ev hanımlığından sıkılmış ofise gelmek istemiş canı, olayı sadece bu. bir haftalık yokluğumda evrak bile yükletmemişler sistemlere. az önce fiziki dosyayı kaldıracak arşive bön bön suratıma bakıyor. 9 ay oldu hala bir şey söylediğimde far tutulmuş tavşan gibi kalıyor kadın. hayatta hiç çalışmamış ya da çalışsa bile iş ahlakı edinmemiş insanları sırf akraba diye yanında çalışıtırırsan kaçınılmaz son bu işte.

"Herkes işinde ekmeğinde, kimse beni alakadar etmez." klişesini her gün tekrarlayıp, her gün ofistekilerin birbirine dedikodusunu yapan, yalaka, özgüvensiz bir tip. Kendine güveni olan insan ağzından çıkanların arkasında durur değil mi? Arasının bozuk olduğu kişilerle kimse konuşmasın ister, sonra arasını düzeltince kuyruk gibi ardlarında olur. Çözemedim garip bir tip mesafemi koruyarak önlem alıyorum şimdilik. Bi'de benim işimi takip ediyor, biraz yarış çabasında benimle ama ben umursayacak bir durum olduğunu sanmıyorum. İstediği gibi takip edebilir, beni onun yargısı değil işim alakadar ediyor.

Bu yönden sonunda şansım döndü. Aşırı yardımsever, anlayışlı, ince düşünceli bir çalışma arkadaşım var. Ben yeniyim, öğrendim mi, beni sevdiler mi, benden memnunlar mı diye içten içe kendimi yerken hissediyormuş gibi sürekli beni motive eden şeyler söylüyor. Home office çalıştığımız süreçte bir şey sorduğumda ya ekran paylaşımı yapıp anlatıyor, ya da adımların tek tek ekran alıntısını gönderip açıklıyor. Düşünüyorum bu kadarını ben bile yapmam belki. Anlatır, anlamadıysan ofise geçtiğimizde tekrar anlatırım der kapatırım konuyu. Umarım böyle devam eder hep. İnsanın çalışma arkadaşı çok önemli çünkü. Stresli, gergin bir çalışma ortamı ikimiz de istemiyoruz, kimse istemez. Onun için maşallah demeyi unutmayalım :d :d

dün bilgisayardan kaynaklı yazıcıda sorun çıktı yapamadılar, bugün kasaları değiştirdim yazılımcı uzaktan bağlantı ile halletmeye çalışıyor. iş arkadaşlarımdan biri ofis içi santralinden aradı "ben çıktı alamıyorum hata veriyor" dedi. durumu anlattım, uğraşıldığını söyledim. hala bana "ama ben çıktı alamıyorum hata veriyor" diyor. e napayım geleyim kendim mi yazayım ablacım? yapılıyor işte uğraşıyor adam. az önce de odama geldi "ne zaman biter?" diye soruyor. la havle... ben biliyor olsam sorun ne çözüm ne sizinle mi uğraşırım destek mi beklerim kendim yaparım zaten. (#4249484) burda beni tesla sanıyorlardı şimdi de bilgisayar mühendisi, yazılımcı felan sanıyorlar. yine elimden geleni yapıyorum ama düşündüğünüz kadar donanımlı bir kadın olsam çalıştığım yer burası mı olur allasen? Edit: ekleme

Günün neredeyse 8-10 saatini işyeri çalışanlarıyla beraber geçiriyor olmam rezaletini aşamıyorum. Sanki patronum her birini işyerine seçerek getirmiş gibi. Dedikodu, fesatlık, kıskançlık, arkadan iş çevirme, yalakalık ne ararsan var. Yazarken kahroldum. Yanlarında nasıl idare ediyorum asla anlam veremiyorum..

şuan çalıştığım ofiste 4 kişiyiz yan masamda lise arkadaşım var. diğer iki kişi de üniversiteden arkadaş. Sanki hafif bi gerilim, kutuplaşma var. öyle bi hava seziyorum. bakalım nolcak swh

Kafanın uyuştuğu birine denk gelirsen iş yükünü azaltan kimsedir.

3 hafta önce yeni bir hukuk bürosunda işe başladım. Butik bürodan daha geniş bir büroya geçmek beraberinde yeni tecrübeler de getirdi tabii. Genç bir ekiple çalışmak baya keyifliymiş. Stajyerlerle konuşurken aklına kendi staj yaptığın günlerin (iki sene öncesi lol) gelmesi, "zaman ne çabuk geçiyor lan" düşüncesi... İş arkadaşları iyiyken çalışmak ne kadar hoşsa, kötüyken de o kadar sıkıntılı olsa gerek.

benim iş arkadaşları üç saniye yemek yemeden yaşayamayan varlıklar. sürekli yemek yiyorlar. sürekli bir tatlı alalım kahve alalım çikolata meyve şu bu. resmen çalışmaya değil gün yapmaya gidiyorum gibi hissediyorum kendimi. bir gün baktım herkesin içinde çiğ köfte çıkarıp yemeye başlamışlardı. o gün bu gündür yargılamıyorum artık onları. benim de işime yarıyorlar. aynı zamanda düşünceli varlıklar oldukları için kimseyi es geçmiyorlar. ya hep ya hiç

Madem beni bu kadar sevmiyorsunuz neden can ciğer davranıyorsunuz?

İş arkadaşım tesadüfen bölümden bir arkadaşım olacakmış. Kız o kadar güzel ki bütün Türkiye'ye gösterdim. Nazara gelirse sorumlusu benim.

hepsinin birbirlerinin arkasından bir şey söylerken senin köşede nötr kalmaya çalışman

Yürüyen samimiyetsizlik. İş arkadaşları kadar yapmacık insanlar dünya üzerine gelmez öyle böyle değil yani. Sahtekar orospular.

başta bana ön yargılı olup benden çok hoşlanmayan kız iş arkadaşım bugün elim acıdı diye beni öptü...

İş yerimi güzelleştiren iki insan var.Birbirimiz için orada çalışıyoruz bile diyebilirim. İş arkadaşı değil dost hatta aile olduk bence Biri abim gibi , diğeri dedem gibi. Hep abim olsun isterdim. iş yerimde buldum. Yüzümüzdeki bir mimikten anlarız karşımızdakinin nesi var, sonra çözmeye çalışırız. Birimizin Keyfi mi yok , her türlü şebeklik ve saçmalık yaparız, ta ki gülene dek Öyle zor şeyler yaşadım ki hep yanımda idiler. İyi varsınız , buradan da binlerce kez teşekkür ediyorum.

çıkar her zaman birinci sıradadır ve çıkarlarınız çatıştığı zaman fena bir şekilde çirkefleşirler siz bile şaşırsınız. o yüzden iş ve arkadaşlığı iyi ayırabilmek lazım.

kolay kolay birini hayatıma sokmam ama iş arkadaşımın güzel kalbi sayesinde çok güzel bir arkadaşlık kurduk ikimizde tanıştığımız iş yerinden istifa ettik yarın onun yeni iş yerine iş başvurusu yapmaya gidicem başlasın yeni iş arkadaşlığı döngüsü

Tam olarak bir iş arkadaşı denecek arkadaş olmadı çünkü 1 senelik staj zamanımda çalışırken birileriyle tanıştım. Normalde öyle sosyal dışadönük bi insan olmadığımdan dolayı benim için böyle ortamlar başka gergin gelir. Bi önyargım olur, endişelerim olur vs. Ama Allahin sevdiği kuluymuşum ki o dönemde karşıma öyle güzel insanlar çıktı ki anlatamam. Normalde çalıştığım kat hastaların çok yoğun olduğu ve neredeyse nefes alamadığın bir kattı ve çok yorucuydu. Ama o insanlar sayesinde ne yorgunluğum kalıyordu ne bi şey. Yani yaptığın işi, o upuzun çalışma saatlerini bile gözünde büyütmeye değmez bi hal aldıran bi unsur aslında. Yıllar oldu hala daha görüşürüm.

Bir nevi az da olsa aynı kaderi paylaştığımız insan. Patronlarımız cumartesi günü erken kapatalım dedi. Yazlıklarına gideceklermiş. Hepsinde bir telaş. Bir heyecan. Bizde iş arkadaşımla onları izledik. Bir başka başlıkta belirttiğim gibi biz bu hayatı yaşayanları izlemeye gelmişiz. İkimizinde birbirimize hüzünlü bir bakışı vardı. Ne yapalım bizde eve erken gider dinleniriz dedik ruhumuz halimize ağlarken..

farklı odalarda, karşılıklı masalarda mesajlaştığımız ve birbirimizin bütün tepkilerini görerek daha da eğlendiğimiz kişi. başkasıyla bu kadar mesajlaşsa kemiklerini kıracağım gerçeği elbette ki var.

hepsinin amınakylum bir tanesi bile mi düzgün olmaz. iş kitlemeyi düşünmek yerine iş yapmaya çalışsalar daha az yorulcaz oysa ki. salak saçma hep bi fenalık peşindeler ne düzgünce konuşuluyor ne de sohbet ediliyor. yaptıkları her hareketin altında mutlaka bi çıkarları var.

beyefendi bana " sanırım karşı cinsle konuşmayı sevmiyorsun" dedi " hayır seviyorum" dedim. "o zaman bana ısınmadın" dedi insan bazen "ulan orospu çocuğu ben seni sevmedim" diyemiyor yalnız boku yedik. ikimiz varız çünkü. bu ilişki daha fazla yürümez. birimiz çıldıracak. ya ben sinirden ya da o sohbetsizlikten xjxj

Bazen hiç ummadığımız kadar centilmen olabilir.

içten pazarlıklı, iş ahlakından uzak, kansız ve karakteristik orospu çocuklarından ibaret benimkiler maalesef

Geçen yıl çalıştığım yerdeki yöneticimle çok yakın arkadaş olmuştum. Benimle aynı yaştaydı. Kendisini hala çok severim, iş hayatıma renk katmıştı

Eli iş tutan, zeki birisi çıkarsa karşınıza ne mutlu. İçten pazarlıklı, siz veya ekibiniz üzerinizden prim kasıp yönetime yaranmaya çalışan birisiyle karşılaştıysanız aklınıza geldikçe kulaklarını çınlatacağınız insan müsveddesi.

Mecbur iyi anlaşmaya çalışıyoruz,sonuçta bizim ki ekmek davası ,herkes ekmeğinin peşinde,saygısızlık yoksa gerisi bir şekilde hallolur.

Aslında yakın arkadaş kadar önemli olan bir durumdur. Evdekilerden çok onlarla gününü geçiriyorsun. İşi sevdirende onlar rezil kepaze edenlerde onlar .